Vulkaantje beklimmen? - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Kim Schrijver - WaarBenJij.nu Vulkaantje beklimmen? - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Kim Schrijver - WaarBenJij.nu

Vulkaantje beklimmen?

Door: Kim

Blijf op de hoogte en volg Kim

23 Oktober 2011 | Indonesië, Batavia

Een hele goede middag iedereen!

Om 3.30 werd er op de deur geklopt, wie zou dat zijn, hard geklopt,zacht geklopt :) Klaar om te vertrekken naar de Gunung Batur. Met piepoogjes aan dit avontuur begonnen, kwam ik beneden een koppel tegen Kate en Mike ofzo. Gelukig waren zij erbij, je zal wel merken in dit verhaal waarom. Zoals ik in een vorig verslag al aanhaalde is een beginnend avonturierster haar zaklamp natuurlijk vergeten! Gelukkig kon ik er eentje lenen van een van de gidsen. Maagje dan maar vullen met thee en koekjes, ondertussen ben ik een thee liefhebber geworden :) Ik dacht dat we enkel met 3 gingen zijn, maar al gauw kwamen er nog enkele avonturiers tesamen. We vertrokken in het holst van de nacht, na een uur was ik al moe :) ik dacht dit haal ik nooit. Zelfs zo vroeg in de morgend was het al enorm heet. U niet laten kennen he Kim dus beet ik op mijn tanden, gelukkig had Kate het ook even latig als ik en wou ze af en toe eens stoppen,wat ook wel nodig is als je niet wil uitdrogen. Het ergste moest nog komen, een berg beklimmen is natuurlijk de hoogte ingaan, dus het was afzien en tanden bijten. Om 6u komt de zon op dus moesten we de top halen en ja ja 5 voor 6 waren we aanwezig! Joepie, gelukt ik heb mezelf weeral eens overtroffen. Boven op de berg, boven op de berg kregen we een boterham met warme banaan en een gekookt ei :) En of dat gesmaakt heeft? Dan de afdaling inzetten, voor 2uren we gingen redelijk snel en natuurlijk moest er eens eentje op zijn poep vallen, ikke dus, dan maar een handje gekregen van de gids :)En nee het was geen beauty maar gelukkig was hij er of ik had mezelf beter naar beneden laten rollen.... We zouden terug beneden zijn om 9u maar deden beter 8.30 terug beneden doodmoe maar zo tevreden! 1717 meter en ik voel het vandaag serieus in de billen en in de poep, getraind zal dat poepke zijn :) Dan maar even douchen, alle een straaltje ijskoud water over je heen laten lopen, mijn kamer hier was echt zo basic, maar ik kon me wassen meer moet dat niet zijn. Toch nog maar een uurtje of 2 slapen want er stond mij nog een hele dag te wachten. Terug wakker om te ontbijten en oef eens geen eieren of rijst, toast met tomaat en kaas, meer tomaat dan kaas eigenlijk. Internet bekijken dan maar, zoals het hier vaak gaat lag alles opnieuw plat ander keertje dan maar. Als je hier een soepje vraagt krijg je:,groenten, kip, kool en dergelijke en een zakje rijst, dat is verdorie een hele maaltijd, goedkoop dus voor 1 euro 80,daar kan je niet voor sukkelen denk ik. De twee viervoeters van het hotel waren opnieuw paraat, kieskeurige beesten, rijst is ok maar geef hen geen patatten, Falco kan hen nog iets leren :)

Toen het avond werd ging ik nog even wandelen langs het meer, zie je hier vissers met een motorhelm op hun hoofd, dan ziet mijn pa er dan toch niet zo gek uit soms :)grapje.. Uiteindelijk kwam ik aan een warung, eetstalletje terecht in de buurt, raakte aan de praat en de jongen kon me naar het dorp brengen. Achterop de scooter dan maar. Aangekomen in het dorp wou hij mij naar een plek brengen waar ik de zonsondergang goed kon zien, je gelooft het nooit, nog eens 300 meter een berg op, ik kan haast niet meer stappen vandaag! Zeer mooi om te zien en dan terug naar beneden, in den donkeren met een lichtje van een gsm en op teenslippers doe mij dit maar eens na hehe. Beneden reden we verder weg naar een cafe in de buurt, kreeg ik een colaatje gratis, beetje vreemd dat men hier iets gratis geeft. Daarna dacht ik dat we naar het hotel zouden terug rijden, maar dat gebeurde niet, kwam ik terecht in een donker steegje en kwamen we aan gij Gadai zijn beste vriend, hij wou me aan hem voorstellen. De jongen leefde in een kamertje zo groot als 2 keer ons badkamer thuis, dus pa ik zal niet meer zagen over ons te kleine badkamer :) Playstation had hij wel, dus die mannen doen dat hier zo slecht nog niet. Opeens geklop op de deur een oudere man die 2 huizen verder woonde kwam mij blijkbaar ook eens keuren, bond, blauwe ogen en bleke huid nu merk ik het echt wel op dat ze dat speciaal vinden. Goed dan wilde ik toch echt wel naar huis, hij heef me veilig afgezet gelukkig maar. Ik moest nog vervoer regelen naar Lovina voor de dag nadien en hij zou me brengen met zijn beste vriend Wayan, en het beste van al: gratis, maar dit vertrouwde ik toch maar niet. Hij zette me af en wou nog wat napraten oke dan maar heel even. Begon hij een heel verhaal af te steken dat Balinese meisjes zo gesloten zijn, nadat hij eens een avontuurtje had gehad met een Frans meisje. Enfin het gesprek werd me iets te hoe zal ik het noemen, ongemakkelijk om naar te luisteren dat ik maar een fabeltje verzon dat ik een vriendje heb in Belgie... Opeens stelde hij voor om een douche te nemen in mijn kamer, kzeg zijt ge zot? Begreep hij natuurlijk niet, dus wees ik hem maar vriendelijk de deur. Doe ik mijn deur dicht en ben ik eindelijk van hem verlost, ligt zijn zonnebril en zijn sleutel van zijn brommer daar nog, grrrr. Na 2 minuten stond hij daar natuurlijk al terug, tsss

Dan maar slapen en op naar de volgende dag, vervoer vinden voor Lovina. De twee Duitse jongens waarvan ik hun naam niet meer weet zaten al vrij vroeg aan de ontbijttafel, zij hadden vervoer gevonden naar Denpasar naar het zuiden, ik wou naar het noorden. Misschien konden we samen rijden en was het zo goedkoper en veiliger. Ik besprak met de chauffeur de weg die ik wou nemen, oke no problem, zeggen ze hier dikwijls terwijl ze je hier dus echt niet verstaan. Dus gingen we er vanuit dat we eerst naar het noorden zouden rijden om mij af te zetten en dan de jongens, ja lap zeg had die man mij verkeerd begrepen en kent hij zijn eigen land niet zo goed, nam hij mij helemaal mee naar het zuiden! Dus heb ik in totaal 6 uren in de auto gezeten aub! Kalf dat was, de jongens waren toch een beetje ongerust om mij zo achter te laten en ik ook eerlijk gezegd dan toch maar verder blijven reizen. De man heeft me dan toch getrakteerd op eten en als er een ding was dat ik niet meer wou eten was het Babi Guling, wat krijg ik : natuurlijk dat vieze pikante gerecht :) Hij bracht me toch tot in Lovina, eind goed al goed.

Kom ik hier aan en heb ik algauw een kamer voor 15 euro met ontbijt aan het strand. Zo morgen ga ik richting Pemuteran met een kamer met warm water, een wc waar ge aan een floske kunt trekken om te sassen en airco... Je moet weten dat mijn vorige kamer een wc was met een grote ton water ernaast, gezellig stinken dus :) Voila ik ben blij dat ik terug iets heb kunnen schrijven, hoop dat daar alles goed gaat?

En @ Tania: ik kan begrijpen dat de kindjes belangrijk zijn, maar als ze wat groter zijn koop ze een goede rugzak om samen met jullie op pad te gaan, er zal heel veel bagage ingeraken door deze dingen te ervaren

@ Yanick: wens Pe een gelukkige verjaardag van mij en jammer dat ik taart mis want hier is dat gelijk niet echt te vinden, alleen super zoete cakejes. Oke hutsepot kom ik bij u eten, beloofd? En hesperollekes eet ik van pa want die kan dat maken als de beste. En al wie me meer in de watten wil leggen moet het maar zeggen er kunnen weer wat kilootjes bij :)

Veel liefs Kim xxx


  • 23 Oktober 2011 - 09:13

    Tania:

    Ik zou in het vervolg toch maar opletten als ik jou was als je nog eens achterop de scooter gaat bij een of andere jongen (en zeker 's avonds!!!). Ze laten zich vast niet allemaal zomaar de deur uitwerken.
    Ik begrijp wat je bedoelt met de bagage en als ze dat later willen doen (geïnspireerd door hun zotte tante...) dan mag dat ook wel (als ze oud genoeg zijn), alleen kan ik mij heel goed inbeelden hoe pa zich nu voelt en is dat een kant die jij nu nog niet kan ervaren omdat je zelf nog geen kinderen hebt. (die tijd komt nog wel :-)). Vanaf dat ze geboren worden moet je steeds beetje bij beetje hun handje loslaten op weg naar zelfstandigheid en voor de rest kan je alleen maar hopen dat je het als ouder goed hebt gedaan en dat ze zelf hun weg vinden. Jij zal alvast heel wat wegen bewandeld hebben op allerlei verre plaatsen terwijl je op zoek bent naar jezelf. ;-)
    En voor volgend jaar krijgen de onze alvast een klein rugzakje met hun eigen picnik als we gaan wandelen in Schotland (nee dank u, voor ons geen vulkanen ;-)).
    Vele groetjes en tot gauw, en voor taart moet ge bij ons zijn he!
    x Tania

  • 23 Oktober 2011 - 15:31

    Abidoebi:

    zeg mannen verslinster zal daar een beetje gaan zekers als die allemaal naar belgie komen ben ik goed ze ze krijgen hier ook rijst ze wist dat het ongeveer 2 km zou zijn heb maar gezwegen hi das wel hoog he allee vaneen ding zijt ge al vanaf van de wijn gelukkig word het thee hi hier alles goed er zijn 3 pupjes besteld voor binnen 14 dagen zo uw schoenen zijn bijna versleten zekers zal u nog zo ne keer een paar mooi kopen hi goed hou vol en blijf voorzichtig he gr abidoebi

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kim

Daar gaan we dan met voorbereidingen, verlangens en gezonde zenuwen! :) Binnenkort in oktober is het zover, dan trek ik richting Indonesië, ik verlang naar Bali. Hopend dat anderen iets kunnen hebben aan dit reisverslag, zo hoop ik ook voor mezelf mijn onvergetelijke momenten op deze manier onvergetelijk te maken.

Actief sinds 24 Juli 2011
Verslag gelezen: 152
Totaal aantal bezoekers 16175

Voorgaande reizen:

30 November 2016 - 19 December 2016

Jamaica

02 Oktober 2014 - 26 Oktober 2014

Madagascar

15 September 2012 - 06 Oktober 2012

Thailand

01 Januari 2012 - 15 Januari 2012

Terug naar AAAAAAAAAA

09 Oktober 2011 - 01 November 2011

Als de keuze gemaakt is

Landen bezocht: