Een dag om nooit meer te vergeten!

Ondertusen goede avond voor mij en voor jullie middag waarschijnlijk. Gisteren was ik op tijd op de afspraak voor Wayan, maar wie was er niet om half 1, rarara, dan maar even wachten, misschien is te laat komen hier volkomen normaal? 13u was zijn uur blijkbaar. We reden om Martine en Sylviane ofzo, 2 verpleegsters dus dat zat al goed. Het eten bij Wayan was geweldig en wat nog leuker was en wie mij kent zal dit begrijpen, ik mocht met de handen eten! Joepie, eerst kwam er soep, pikant? No no, jawadde dadde! Maar wel super lekker, dan kip in bananenbladeren, met eend en groentjes, ja zijn vrouwtje had echt haar best gedaan. Een voor een nam ze ons mee naar de slaapkamer, we kregen een sarong aan, zo een lange rok met lint en een speciaal bloesje, klaar om te vertrekken. Wayan had ook zijn potske op, iedereen knoopt dit vooraan op een andere manier blijkbaar, maar ben de info al bijna weer vergeten, goe bezig! We reden eerst langs een dorpje waar we ringen enzo maken int zilver, maar omdat ik denk dat je een ring moet krijgen ipv zelf te kopen heb ik dit dan ook niet gedaan. Maar wo kan ik nog lang wachen natuurlijk, hehe. Terwijl we richting de ceremonie reden, stond mijn raam open, woow beautiful klonk het zo grappig, kreeg dan maar een rode kop. Dan is een albino toch nog niet zo lelijk :) De ceremonie begon, vrouwen met manden op hun hoofd, om te offeren, met daarn fruit, koekjes en bovenaan een gefrituurd kieken :) Nadien gingen we naar de tempel, toen liep ik even rond, zet ik ij daar even aan zo een tempeltje, komen er 5 mannen voor mij staan en besprenkelen ze mij met water, hoewel besprenkelen, gewassen dus. Opeens kwamen er vrouwen in een lange rij naast me zitten, in kleermakerszit, dus deed ik dit ook maar. Er volgde namelijk een gebed. Een ouderee dame voor mij gaf me ook alle dingen die ik nodig had om dit ook te kunnen doen. Zoals een mandje met verschillende bloemen en een , wierookstokje. Ze deed me alle voor, geweldige ervaring, dit is wat ik wou ervaren, en misschien wil ik wel meer van dat :) Het heeft mij echt diep geraakt al klinkt dat misschien melig maar het is zo. Dan maar eens goed slapen voor de trip van vandaag richting Ubud.Omdat men mij zot verklaarde om te voet te gaan naar Ubud kon ik rekenen op Wayan, nu ik hier ben begrijp ik waarom. Onderweg ben ik gaan kijken naar een dansvoorstelling, the barong and kish dance, super mooi. Dan maar naar een traditionele Balineese woning, en toen ging het mis.Ik weet niet of jullie het nieuws al gezien hebben en misschien tonen ze het ook niet, maar toen Wayan aan zijn 2de uitleg wou beginnen, kwam er een aardbeving, mijn hart ging zo tekeer, dit wil ik echt nooit meer meemaken, het was 6.8 ofzo. Wayan klapte in zijn handen en riep bepaalde woorden, iedereen bleef gewoon stokstijf staan. Hij zei dat het de eerste keer was dat het zolang duurde. Hij was zo in paniek, ook de gsm ging niet meer. Hij was bang voor zijn dochter die op school was, en na ongeveer 1 uur kon hij haar bereiken, alles was ok. Het wa blijkbaar een aardbeving op Nusadua, ze verwachten er nog 1 maar voorlopig sta ik nog stil. Nadien gingen we nog naar een tempel en kreeg ik het verhaal dat Bali eigenlijk op een soort Schildpad ligt en dat deze gekanteld zou zijn, vandaar de beving. Toen gingen we naar de Goa Gajah, de olifantengrot, en nadien was ik moe :) NU GA IK ETEN, IK HOU JULLE OP DE HOOGTE VEEL LIEFS KIM XXX