Kaka en pipi :)

Goedemiddag aan de andere kant van de wereld! Gisteren zou ik naar de markt van Ubud gaan, te voet weliswaar door The Monkey Forest. Toen ik het bos doorging zat het uiteraard vol met deze lieve beestjes. Mama met haar kleintjes, oma en opa en iets daartussen. Heel lief zou je zo denken, was ik vergeten mijn flesje water in mijn rugzak te steken, en al gauw hadden ze dat opgemerkt, wegwezen dus. Even verderop stond een man, een verkoper natuurlijk, je ziet hier niet anders :) De man zou een foto maken van mij met zo een schattig diertje, hij nam een stuk fruit of iets uit een kooitje en lokte zo de lieverdjes. Sit down please, oke dan maar,krijg je opeens een aap op je schouder, oh leuk dacht ik, leuke foto dat is zeker. Maar plots werd het warm, heel warm op mijn schouder, oh nee bepist door een aap! Ok ging ik dus zo maar verder op weg naar de markt, stinken doe je hier toch. Vol zelfvertrouwen volgde ik de weg, goe bezig Kim, blijf maar doorgaan. Opeens kwam er een man voorbij met zijn brommertje, er rijden hier wel duizend mannen en vrouwen zo rond. Taxi, transport, oh nee daar gaan we weer, grrrr. Nog 1 keer taxi of transport horen en ik kom zot! Blijven wandelen, na 15 minuten kwam dezelfde man opnieuw voorbij, dan toch maar even gevraagd of ik de juiste kant opging, mis dus, ja Geertje dat heb je met blondjes :) Uiteindelijk dan maar achterop de brommer, sorry papa zonder helm. Super toffe ervaring, maar na 15 minuten vatgelopen in het verkeer, maar niet ver meer van de markt dus sprong ik er maar vanaf. De markt in Ubud is een wirwar van straatjes, winkeltjes met kleren en souvenirs vooraan en achteraan meer fruit en groenten. Daar dan ook maar even een kijkje gaan nemen, wat stinkt hier zo? Ikke? Niet normaal stinken, alle afval wordt gewoon op een hoopje gegooid en verbrand, en nee pa het is niet omdat ze dat hier ook doen dat je thuis alles in het vuur mag gooien :) Honden op tafel, varkenskoppen op een vieze betonnen blok maar toch zo vies nog niet of in Afrika. Na het winkelen dan maar even mijn boekje erbij genomen, richting een museum met Balineese schilderijen. Gevonden joepie, dan maar even doen alsof ik hier alles van ken, niet dus :) dan maar braafjes alle info gelezen op de bordjes, want het was echt wel heel mooi. Het lezen van de bordjes was me na 2 kamers al beu, dan maar even sneller doorwandelen. Na het museum ging ik richting een lotusvijver, ja Yanick hier zou je ook tot rust komen. Na dit gezien te hebben ging ik verder op weg naar een tempel bij de Camphu rivier, doemme die sarong. vergeten die ik kon lenen van Wayan. Kwam ik opnieuw een leuke verkoper tegen die me wel verder kon helpen, daarna nog even naar een Studio waar ze schilderijen en tekeningen maken, wat die mensen doen is onvoorstelbaar. Nadien ben ik naar de tempel gegaan en ja melig of niet het bidden krijg ik onder de knie. Na dit bezoek was de driver er opnieuw, ik wou naar Petulu waar de witte reigers zitten, dus de man bracht me naar daar. Look look look, oke, bescheten! Gelukkig enkel op mijn voet. Dus het was een dag van kaka en pipi :) We reden langst de mooie rijstvelden en kwamen zo terecht bij de tempel van de maan, daarin staat een tempeltje met een soort drum, gelijk een gong. Rechtover deze tempel was een nachtmarkt, eentje waar bijna geen toeristen komen maar ikke dus wel. Op deze markt niks voor toeristen, kleren vanuit de kringloopwinkel, borstenhouders en nog veel meer. Neem er een foto van zei de man, oke dan, rare kwiet. Hij begon spontaan te kopen, en ik hem maar advies geven of het goed bij hem paste. Ik wou ook een traditioneel gerecht eten, Babi Guling of zoiets speenvarken aan het spit, met rijst, ingewanden, proberen dan maar. Ik ging ik het eetstalletje zitten en kreeg mijn maaltijd. Amai wat is dit allemaal, eerste hap bijna gestikt, pikant tot en met, water aub? Eerste ding zwart keihard en een sjiek, niet flauw doen eten dan maar, iets zoal bloedworst zat er ook in en nog veel meer rare dingen. Misschien is blikvoeding dan toch niet zo erg :) Na het eten bracht de man mij terug naar het hotel, tijd voor een douche, bepiste t-shirt: vuilbak. Dan nog maar even in de cocktails vliegen en slapen. Vandaag een rustige dag, lang slapen lukt hier niet echt, om 7 u ben je wakker. Ontbijten is rarara...... Rijst. Ik verlang nu echt wel eens naar biefstuk friet! Mmmmmmm met champignons! De mensen zijn hier overdreven vriendelijk, stress is hier nauwelijks te vinden bij hen. Dan kwam ik nog even het Hollands kopppel tegen die ik heb ontmoet in het hotel toen de aardbeving had plaats gevonden, super lieve mensen. De vrouw gaf me een kaartje van een Woodcarving winkel in het dorpje Mas. Echt mooi houtnijwerk moet je daar kopen ipv in de winkeltjes op straat kwaliteit i echt verschilldend, dus regelde ik vervoer naar de gallerij. Omg! zoveel keuze, en zo een mooie dingen, ja ik heb me laten verleiden. Niet door de verkoper al had die wel interesse :) Dan maar wat bekomen van de prijs aan het hotel, een duik in het zwembad en dan nu klaar voor een massage! Morgen ga ik nog naar het noorden van Ubud eveneens met de auto anders is dit niet te doen. En oh ja pa zet mijn weegschaal al maar klaar als ik terugkom er zullen wat grammetje afzijn denk ik, toilet is al goed gebruikt :) Ik probeer morgen nog iets te posten en zoek dan op de Gili eilanden naar een internet cafe. Maandag pikken ze mij hier op aan het hotel om met de boot in 2u tijd naar Gili Trawagan te gaan en daar kan ik dan de overteek maken met een kleinder bootje naar Gili Meno. En oh Abidoebi, Hopla komt heus wel aan!

Veel liefs uit het verre Bali xxx